Ο Κόλντερ είναι ο πιο διαβόητος κυνηγός μαγισσών - εξοντώνει τα μοχθηρά αυτά πλάσματα εδώ και αιώνες αθανασίας του. Μίας αθανασίας ακούσιας: λίγο πριν εξοντώσει την παντοδύναμη Βασίλισσα των Μαγισσών, όταν ο ίδιος ήταν πολεμιστής των μεσαιωνικών χρόνων, εκείνη τον καταράστηκε με αιωνιότητα. Ετσι, βίωσε το θάνατο της γυναίκας και του παιδιού του. Ετσι βρέθηκε να περιφέρεται μέσα στα χρόνια και τις ηπείρους, κυνηγώντας όσες μάγισσες απειλούν να αφανίσουν την ανθρωπότητα. Λιγοστοί οι μυστικοί σύντροφοί του σε αυτή την μάχη. Ακόμα περισσότεροι, οι προδότες. Ειδικά, όταν συνειδητοποιεί ότι κάποιος έχει κρατήσει την παλλόμενη καρδιά της Βασίλισσας, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να την αναστήσει και να επέλθει το τέλος των ανθρώπων. Με τη βοήθεια μίας νεαρής μάγισσας που έχει το χάρισμα του υπνωτισμού, ο Κόλντερ πρέπει να γυρίσει το χρόνο πίσω, να σπάσει τα μάγια που του έχουν γίνει και να βρει το καλά κρυμμένο μυστικό που θα τον βοηθήσει στο να εξουδετερώσει το Μαύρο Θάνατο.

Αισθητική video game (όχι τόσο στις ταχύτητες, όσο στη γυαλιστερά σκοτεινή, πλαστική φωτογραφία και τα ψεύτικα, πομπώδη, αμετροεπή ειδικά εφέ), σενάριο εφηβικής νουβέλας φαντασίας, διάλογοι που έχουν γραφτεί ως πρόσχημα για να πλασάρουν μάτσο punch lines. Αν έβγαινε και μια κόρνα, κάθε φορά που ο Βιν Ντίζελ μισοέκλεινε τα μάτια με απειλητικό νόημα και πέταγε την ατάκα του εξολοθρευτή ήρωά του, τουλάχιστον θα καταλαβαίναμε ότι πρόκειται για συνειδητά trashy καλτιά.

Αντιθέτως, σε πλήρη αρμονία με τις επιταγές της εποχής και της μάζας των multiplex, η ταινία παίρνει τον εαυτό της πιο σοβαρά από ό,τι θα έπρεπε. Διαθέτει budget, στόχο στο box office και ένα καστ που αναρωτιέσαι τι γυρεύει σε ένα τέτοιο πρότζεκτ: από τον Μάικλ Κέιν (ο οποίος στο μεγαλύτερο μέρος βρίσκεται σε κώμα), μέχρι τον Ελάιτζα Γουντ και τη Ρόουζ Λέσλι (την «Ιγκριτ» του «Game of Thrones»), οι ηθοποιοί που πλαισιώνουν τον Ντίζελ προσπαθούν να πάρουν τους ρόλους τους σοβαρά και να επενδύσουν σ' ένα πιθανό franchise που θα πληρώνει το νοίκι.

Ομως όλα μοιάζουν με πιλότο τηλεοπτικής σειράς - γραμμένος στο πόδι, προσπαθεί να εντυπωσιάσει με το κατασκευασμένο του σύμπαν, να εκπλήξει με ανατροπές, όμως μη διαθέτοντας μία ενδιαφέρουσα δυνατή ιστορία ως στιβαρό άξονα, πνίγεται στα ειδικά εφέ και στην αφέλεια της πλοκής του.