Εκ πρώτης όψεως η νέα ταινία του Αλεξάντρ Αζα, γεμάτη αιμοδιψείς αλιγάτορες, μοιάζει να είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί: ένα θρίλερ επιβίωσης όπου ο άνθρωπος έρχεται για άλλη μια φορά εναντίον σαρκοβόρων ζώων. Με μια δεύτερη ματιά όμως, το βλέπεις πως η ταινία προσπαθεί να γίνει το νέο «Σε Ρηχά Νερά», η υπέροχη ταινία του Ζομ Κολέ-Σερά με την Μπλέικ Λάιβλι, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι απλά να… επιπλέει στην επιφάνεια.

Οχι ότι αυτό το λέμε απαραίτητα για κακό. Ο Αζα μάλλον θέλει να αφήσει πίσω του τα όποια ψυχολογικά υπόβαθρα (δεν) χρειάζεται μια τέτοιου είδους ταινία, ειδικά μετά την αποτυχία του «H 9η Ζωή του Λούι Ντραξ», αν και υπάρχουν στιγμές που θέλει να δημιουργήσει μια δυναμική ηρωίδα με τις φοβίες και τις αδυναμίες της οι οποίες, εν τέλει, μετουσιώνονται στα σαρκοφάγα αυτά ερπετά που φαίνεται πως μαστίζουν το πατρικό της σπίτι.

Μπορεί η ταινία να μην είναι το one woman show για την Κάγια Σκοντελάριο - με τον τρόπο που το «Σε Ρηχά Νερά« ήταν για την Μπλέικ Λάιβλι, αλλά σίγουρα είναι αρκετή για να σε αποσπάσει από τις αποτυχημένες προσπάθειες του Αζά να παίξει με ένα οικογενειακό δράμα ενώ αυτό που είναι η ουσία των πραγμάτων είναι η δράση και το αίμα.

Η καρδιά της ταινίας, και ο Αζά το γνωρίζει καλά, είναι αυτή μιας b monster movie (εξάλλου δεν προσπαθεί, και δεν θέλει, να είναι κάτι παραπάνω) η οποία χτυπά κατευθείαν στο ψαχνό. Κλείνοντας, σχεδόν αμέσως, τους χαρακτήρες μέσα σε ένα σπίτι το οποίο συνεχώς γεμίζει νερά, ο Αζα δημιουργεί μια αρκετά κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, τόσο για τους ήρωές του όσο και για το κοινό. Αν και η αγωνία σπάνια θα σε κάνει να κολλήσεις στην οθόνη, υπάρχουν στιγμές που το καταφέρνει, ειδικά όταν η δράση φτάνει στο υπόγειο του σπιτιού, γεμάτο από στενούς και πλημμυρισμένους από τα νερά διαδρόμους. Προσθέστε τους αλιγάτορες μέσα σε αυτούς και ξέρετε ακριβώς τι έχει το μενού…

Περισσότερο «Piranhas 3D» πάρα «Σε Ρηχά Νερά», με αρκετά λιγότερο αίμα και gore, τουλάχιστον από όσο θα περίμεναν οι φανς του Αζά, η νέα του ταινία προσφέρει μια απενοχοποιημένη «διαφυγή» για να περάσει κανείς καλά στην κινηματογραφική έξοδό του. Και ίσως αυτό να είναι αρκετό.