Άποψη

Το καλοκαιρινό mixtape του Flix #20 | «Devil in Disguise» από το «Lilo & Stitch»

στα 10

Για κάθε μία μέρα του Ιουλίου, το Flix επιλέγει ένα τραγούδι από το jukebox των πιο αγαπημένων καλοκαιρινών κινηματογραφικών αναμνήσεων.

Το καλοκαιρινό mixtape του Flix #20 | «Devil in Disguise» από το «Lilo & Stitch»

H μετά-2000 περίοδος του ντισνεϊκού animation είναι ένα ενδιαφέρον, χαοτικό κράμα ιδεών, προσεγγίσεων, φιλόδοξων αποτυχιών και αναπάντεχων σουξέ. Σίγουρα ένα διάστημα που δεν διαθέτει ούτε την συμπαγή αισθητική και το ενιαίο ύφος των ‘90s, ούτε φυσικά εξίσου πολλά Όσκαρ, οπότε είναι συχνή η τάση της απόρριψης όλης της μεσοπεριόδου αυτής, μέχρι τουλάχιστον τα «Μαλλιά Κουβάρια» ή/και την απορρόφηση της Pixar.

Η παραγωγή σε αυτά τα ενδιάμεσα χρόνια είναι άνιση σαφώς, και οι επιτυχίες λιγοστές, όμως είναι ακριβώς αυτή η απουσία κεντρικής ματιάς που επέτρεψε σε κρυφά αριστουργήματα να δημιουργηθούν, όπως το οριακά ντανταϊστικό «Ο Αυτοκράτορας Έχει Κέφια» ή, φυσικά, το παντελώς εκτός ντισνεϊκής γραμμής «Λίλο & Στιτς». Στο απρόσμενα εμπορικά πετυχημένο φιλμ των Κρις Σάντερς και Ντιν ΝτεΜπλουά, δύο ορφανά κορίτσια προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα στη Χαβάη περνώντας μέρα με τη μέρα σε μια οικονομική πάλη, θέλοντας παράλληλα να αφήσουν πίσω το χαμό των γονιών τους.

Lilo


To καλοκαιρινό mixtape του Flix:


Lilo

Το στυλ του animation απέχει δραματικά από το σταθερό house style της Ντίσνεϊ, και ταξική συναίσθηση του φιλμ το μετατρέπει σε κάτι σαν καλοδεχούμενη ανωμαλία εντός του συνόλου παραγωγής παραμυθιών γεμάτα βασιλικά όνειρα. Η Λίλο πρακτικά υιοθετεί τον Στιτς, ένα εξωγήινο τέρας που κανείς δε συμπαθεί, επειδή σε αυτόν βλέπει κάτι από τον αουτσάιντερ εαυτό της, κάτι από τα χαλασμένα παιχνίδια της που τόσο λατρεύει.

Σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές του φιλμ, η μεγάλη αδερφή της Λίλο, η Νάνι, προσπαθεί στη διάρκεια ενός μουσικού μοντάζ να βρει δουλειά αλλά δε μπορεί να τα καταφέρει. Την ώρα που η Λίλο προσπαθεί να συστήσει στον Στιτς το νέο του ανθρώπινο -νησιώτικο- περιβάλλον μέσα από τις νότες του Έλβις, τον οποίο η Λίλο λατρεύει.


To σάουντρακ του φιλμ είναι γεμάτο Ελβις, συνοδεύοντας στιγμές κεφιού αλλά και υπόγειου δράματος, που βρίσκεται παντού στην ταινία. Σε μια από τις πιο δυνατές στιγμές η Λίλο ακούει το «Heartbreak Hotel» ενώ η Νάνι προσπαθεί απεγνωσμένα να μη χάσει την κηδεμονία της μικρής της αδερφής. «Ασε με μόνη μου να πεθάνω», μουρμουράει η Λίλο και ανεβάζει την ένταση.


Το τραγούδι «He Mele No Lilo» από την εναρκτήρια σεκάνς.


Οι Σάντερς και ΝτεΜπλουά αναδείχθηκαν μέσα από το ντισνεϊκό animation έχοντας δουλέψει για χρόνια σε διάφορα τμήματα σε προηγούμενες ταινίες του και, βασιζόμενοι σε χαρακτήρες, ιδέες και κόνσεπτ του Σάντερς, έγραψαν και σκηνοθέτησαν μια μοναδική, βαθιά συναισθηματική ταινία που πιθανότατα δε θα είχε ποτέ γυριστεί ως έχει στη διάρκεια μιας πιο πετυχημένης περιόδου του στούντιο.

Πράγματι, μέχρι τα μέσα των ‘00s αποτελούσαν κι οι δύο παρελθόν για τη Ντίσνεϊ. Η DreamWorks δεν τους άφησε για πολύ ελεύθερους φυσικά, δίνοντάς τους νέο σπίτι, όπου δημιούργησαν το θαυμάσιο «Πώς Να Εκπαιδεύσετε το Δράκο Σας».


Διαβάστε και δείτε ακόμη:


Lilo & Stich poster