Η ταινία
Αδειοι δρόμοι της Αθήνας, ένα βράδυ Δευτέρας. Μια κοπέλα επιστρέφει στο σπίτι απ' τη δουλειά. Κάποιος έχει εγκαταλείψει ένα ζευγάρι χνουδωτά ζωάκια σ' ένα κάδο απορριμμάτων. Ισως είναι οιωνός; Από το πουθενά, μια τυχαία συνάντηση μ' ένα άστεγο κορίτσι οδηγεί σε μια ασυνήθιστη πρόσκληση. Ενα χρυσόψαρο δείχνει τον δρόμο προς την ελευθερία. Σ' αυτή την ιστορία, ποιός πραγματικά είναι ο σωτήρας του άλλου και ποιός προσπαθεί να σώσει τον εαυτό του;
Η σκηνοθέτης
Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει αυτή τη στιγμή. Εδώ και πολλά χρόνια σκηνοθετεί και γράφει πειραματικές ταινίες μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, εικαστικά βίντεο, τηλεοπτικές διαφημίσεις και μουσικά βίντεο. Η δουλειά της ως video artist έχει παρουσιαστεί σε ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα και στο εξωτερικό. Η μικρού μήκους ταινία της «Black Box» έχει διακριθεί με εύφημο μνεία σε φεστιβάλ εκτός Ελλάδας, και έχει προβληθεί στο Goldsmith's University of London. Στο παρόν, ετοιμάζει την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία με τίτλο «Αιλουροειδές», μια ελληνο-γαλλική συμπαραγωγή που βρίσκεται σε στάδιο development.
5 ερωτήσεις για το «Pink»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Η ταινία έγινε με την αίσθηση του κατεπείγοντος, ως αντίδραση στο εξοντωτικό exploitation του προσφυγικού ζητήματος και γενικότερα της ανθρώπινης δυστυχίας από τα media, τους πολιτικούς, τους καλλιτέχνες, τα celebrities. Η πρόθεση μου ήταν να θέσω ερωτηματικά για τα πραγματικά μας κίνητρα πίσω από τις πράξεις αλληλεγγύης προς τους κοινωνικά ευάλωτους συνανθρώπους μας.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Σαν ένα συλλογικό όνειρο ή εφιάλτη που ζούν δύο πρόσωπα, στη διάρκεια μιας νύχτας στην Αθήνα. Με αίσιο τέλος, αλλά και όχι.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Πώς βίωσε σαν θεατής την εμπειρία της performance των δύο πρωταγωνιστριών - η μία βασίζεται στο λόγο, η άλλη είναι καθαρά σωματική. Ηταν ένας πειραματισμός τον οποίο επέλεξα να υπηρετήσουμε από το στάδιο του σεναρίου και διαμόρφωσε καθοριστικά τη δουλειά μας στις πρόβες, στο γύρισμα αλλά και στο μοντάζ.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Ενώ μπαίνω στον πειρασμό, θ' αποφύγω ν' ασκήσω κι εγώ κριτική για το πώς λειτουργούν οι θεσμοί της κινηματογραφικής παραγωγής στη χώρα μας. Δε μου αρέσει η ευκολία με την οποία κρίνουμε τους άλλους. Οι «άλλοι» είμαστε εμείς. Κρατάω λοιπόν την αγάπη, την πίστη και το ταλέντο με τα οποία με περιέβαλαν οι άνθρωποι που δούλεψαν στην ταινία και πορεύομαι με αυτό τον πλούτο θετικών συναισθημάτων που άφησε η συνεργασία μας μέσα μου.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Δεν έχω προσωπική εμπειρία, πέραν κάποιων ταινιών που βλέπω κάθε χρόνο εκ των υστέρων. Σαν θεατής, παρατηρώ σημαντικές διαφορές επιπέδου ανάμεσα στις επιλογές του φεστιβάλ. Αυτό φυσικά, δημιουργεί προβληματισμούς.
info
Σενάριο- Σκηνοθεσία: Μέμη Κούπα / Ηθοποιοί: Γιούλικα Σκαφιδά - Ιρις Μπαγλανέα / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ολυμπία Μυτιληναίου - Γιώργος Φρέντζος / Β' Σκηνοθέτης: Κατερίνα Μπακαγιάννη / Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Φολερού / Μουσική: Kid Moxie / Μοντάζ: Μέμη Κούπα / Σχεδιασμός Ηχου: Γιώργος Μικρογιαννάκης / Μακιγιάζ- Μαλλιά: Apollonia Bee/ Διεύθυνση Παραγωγής: Βαγγέλης Φακίνος / Post- production: CandyshopVFX/ Παραγωγοί: Μέμη Κούπα - Φένια Κοσοβίτσα/ Συμπαραγωγή: BLONDE Audiovisual Productions & MK.
Δείτε το trailer του «Pink»
