«1984»: Ο Ρίντλεϊ Σκοτ σκηνοθετεί το πρώτο διαφημιστικό των Macintosh

Ο Στιβ Τζομπς είχε πάντα στόχο του να σπάσει κάθε κομφορμισμό. Το πρώτο διαφημιστικό της Apple για την παρουσίαση των Macintosh έπρεπε να περάσει αυτό το ξεκάθαρο μήνυμα. Με το εξωφρενικό για την εποχή budget των 900.000 δολαρίων και σκηνοθέτη τον Ρίντλεϊ Σκοτ, φρέσκο από την δική του φουτουριστική αλληγορία «Blade Runner», το διαφημιστικό στηρίχτηκε στο μυθιστόρημα-σταθμό για την πολιτική σκέψη «Χίλια Εννιακόσια Ογδόντα Τέσσερα», και κατασκεύασε ένα δυστοπικό σύμπαν παρόμοιο με αυτό του Τζορτζ Οργουελ. Εναν απολυταρχικό κόσμο με κατοίκους που βρίσκονται υπό συνεχή παρακολούθηση από τον Μεγάλο Αδελφό, ο οποίος δεν επιτρέπει την ελεύθερη σκέψη. Μόνο που το κορίτσι της Apple θα σπάσει την εικόνα, τα δεσμά και τα όρια της φαντασίας για το τι θα μπορούσε το ανθρώπινο μυαλό να κάνει.

Σήμερα μπορεί να μας φαίνεται ασήμαντο, αλλά η χρησιμοποίηση μίας αθλήτριας κι όχι ενός απλού μοντέλου για το έτος 1984 ήταν δήλωση. Ο Σκοτ δεν ήθελε μία ψηλή ξανθιά, αλλά ένα γυμνασμένο κορίτσι που θα μπορούσε να τρέξει με τη βαριοπούλα στα χέρια και να την εκτοξεύσει πειστικά στην οθόνη του Μεγάλου Αδελφού (τον οποίο ερμηνεύει ο Ντέιβιντ Γκράχαμ). Ετσι το ρόλο πήρε η Ανια Μέιτζορ, μοντέλο και αθλήτρια δισκοβολίας (ένα χρόνο μετά πρωταγωνιστούσε στο video clip του Ελτον Τζον «Nikita»).

Το διαφημιστικό παίχτηκε μόνο δύο φορές στην ελεύθερη τηλεόραση - κάνοντας πρεμιέρα στις 22 Ιανουαρίου του 1984, κατά τη διάρκεια του τελικού του Superball (όπου σύμφωνα με παράδοση δεκαετιών προβάλλονται τα πιο ακριβά σποτάκια της αμερικανικής τηλεόρασης). Η οικογένεια του Οργουελ έκανε μήνυση στην Apple για καταπάτηση δικαιωμάτων και κατάχρηση πνευματικής ιδιοκτησίας και το διαφημιστικό αποσύρθηκε. Είχε μόλις προλάβει να κάνει κι ένα γύρο από τις κινηματογραφικές αίθουσες στα previews ταινιών της χρονιάς.

Ομως είχε αφήσει το στίγμα του. Εκτός από τα διαφημιστικά βραβεία Clio εκείνης της χρονιάς (τα οποία σάρωσε) και το Μεγάλο Βραβείο στο φεστιβάλ διαφήμισης των Καννών, ο χρόνος το δικαίωσε ως «το απόλυτο αριστούργημα διαφημιστικής καμπάνιας». Το 1999 ψηφίστηκε από το TV Guide ως το καλύτερο διαφημιστικό όλων των εποχών και το 2007 το Superball το ανακήρυξε ως το «καλύτερο σποτ του 40χρονου θεσμού του».

Κι όμως, όταν ένας ενθουσιώδης Στιβ Τζομπς το είχε προβάλει στο διοικητικό συμβούλιο της Apple, το Δεκέμβριο του 1983, όλοι το μίσησαν. Δεν άρεσε σε κανέναν άλλον. Εκείνος όμως το στήριξε και αγόρασε τον πανάκριβο τηλεοπτικό χρόνο των 60'' του Superball για να την παγκόσμια πρεμιέρα του. Η ιστορία τον δικαίωσε, για άλλη μία φορά.

Το 2004 η Apple το επανακυκλοφόρησε αλλαγμένο με την ηρωίδα να ακούει μουσική στο iPod της (μία επέμβαση που έγινε ψηφιακά στο μοντάζ).

Διαβάστε περισσότερα για τον κινηματογραφικό Στιβ Τζομπς εδώ